Dzisiaj przyjrzymy się podstawom butów ochronnych.

1. Definicja i kluczowe cechy

Obuwie ochronne to specjalistyczny sprzęt ochronny przeznaczony do miejsc pracy, chroniący stopy przed zagrożeniami zawodowymi, takimi jak uderzenia, przebicia, porażenia prądem i poślizgnięcia. Kluczowe funkcje obejmują:

• Odporność na uderzenia/zgniatanie: Podnoski wzmocnione stalą, tworzywem sztucznym lub materiałami kompozytowymi, wytrzymujące 200J (klasa AN1) lub 100J (klasa AN2) energii uderzenia i ≥15kN nacisku statycznego
• Ochrona przed przebiciem: Płytki kevlarowe lub stalowe (≥0,1 cm grubości) osadzone w podeszwie, odporne na przebicie ≥1100N
• Izolacja elektryczna: Ocenione na 6kV–10kV, blokujące przepływ prądu (wymaga regularnych testów dielektrycznych)
• Odporność na poślizg i ścieranie: Głęboki bieżnik z gumy lub poliuretanu do powierzchni zaolejonych/mokrych
• Dodatkowe funkcje: Antystatyczne, odporność na kwasy/zasady, odporność na ciepło itp., dostosowane do wymagań pracy

2. Kategorie i zastosowania

Według rodzaju ochrony:

• Buty odporne na uderzenia (stalowy/kompozytowy podnosek): Metalurgia, budownictwo, logistyka
• Buty izolowane (6kV+): Prace elektryczne
• Buty odporne na przebicie: Górnictwo, straż pożarna, obróbka skrawaniem
• Buty antystatyczne: Elektronika, środowiska wybuchowe

Według materiału:

• Klasa I: Cholewki skórzane/materiałowe (np. buty wizytowe, buty płócienne)
• Klasa II: Pełna guma/polimer (np. kalosze)

Według stylu: Niskie, średnie lub wysokie buty – równoważące elastyczność i ochronę

Uwaga: Odniesienia do norm są zgodne z GB 21148-2020 (Chiny) i ich międzynarodowymi odpowiednikami

Daj mi znać, jeśli chcesz, żebym rozwinął jakiś rozdział!